Γεια σας αγαπητοί μου αναγνώστες ,
Ξέρω δεν σας έχω συνιθησει φέτος σε τόσο συχνές αναρτήσεις αλλά να που συμβαίνει κι αυτό !!
Ήθελα σήμερα παρόλο που πνίγομαι ( κλασσικά ) να αφιερώσω λίγο χρόνο και να βγάλω μια άλλη πλερά του εαυτού μου , λίγο διαφορετική απ αυτήν της φανατικής βιβλιοφάγου...
Όχι μην μπερδεύεστε , και αυτή η πλευρά μου είμαι εγώ η ίδια απλά ξέρετε... στο παιχνίδι της ζωής πρέπει να έχεις και εναλλακτικά πιόνα - εφεδρικά - πως το λένε ....
Γιατί αν κάποιο χάσει και δεν αντικατασταθεί αμέσως ...
την έχεις άσχημα φίλε μου ...
Γενικά θα ήθελα να κάνω και κάποιες διαφορετικές απο τις συνηθεις αναρτήσεις ...
Όπως και μία απο τις προηγούμενες που σας είπα κάποιες σκέψεις μου για το θέμα των ανισοτήτων ...
Απο οτι λοιπόν έχετε προφανώς καταλάβει η σημερινή ανάρτηση θα είναι λίγο διαφορετική ...
Ίσως κάνω κι άλλες τέτοιες δεν ξέρω
Γράψτε μου στα σχόλια αν θέλετε κι εσείς να βλέπετε κάτι διαφορετικό...
Τέλοσπάντων ...
Σας έχει τύχει ποτέ να νιώθετε ότι όλοι γύρω σας προχωρούν κι αλλάζουν αλλά εσείς είστε "κολημμένοι" στο ίδιο σημείο ?
Να νιώθετε πως όσες αλλαγές κι αν έχετε κάνει όλα είναι μάταια και κάνετε απλά κύκλους γύρω απο τον εαυτό σας ??
Αυτή η φάση που τελικά χάνεις τον εαυτό σου και μετά νιώθεις το απόλυτο κενό ?
Εκεί τι κάνεις ?
Εδώ σε θέλω ...
Και στην τελική αυτό που μετράει δεν είναι να είσαι ο εαυτός σου και τίποτα άλλο?
Πόσο εύκολο είναι όμως να βρείς τον εαυτό σου ? και μετά να τον αποδεχτείς?
Το θέμα νομίζω είναι ακριβώς το να βρείς ποιος πραγματικά είσαι και όχι μόνο να μην επηρεάζεσαι απο τους άλλους , αλλά και να μπορεις να διακρίνεις πότε σε μειώνουν και δεν σε "παίζουν " επειδή πολύ απλά δεν ξέρουν τι θέλουν απο τον εαυτό τους ....
Μην ετεροποσδιορίζεσαι ! Βρες εσένα και μην αφήσεις ποτέ ξανά κανέναν να σε αμφισβητήσει και να σε αλλάξει...
Ψάξε βαθιά μέσα σου και βρες αυτό που σε κάνει αυτάρκη και πλήρη !Κι όταν το βρείς τότε μόνο θα είσαι ευτυχισμένος / η !!
Δυστυχώς ζούμε σε μία κοινωνία που αυτό που μετράει περισσότερο είναι ο ανταγωνισμός και η κακία. Παντού άνθρωποι που με κάθε ευκαιρία θα σε αποδιώξουν και θα σε πλησιάσουν μόνο όταν σε χρειάζονται..
Θ σε εκμεταλλευτούν για να ξεσπάσπουν συναισθηματικά όταν το χρειαστούν και μετά δεν θα σημαίνεις απολύτως τίποτα ...
Κι αν θεωρείς οτι υπερβάλλω απλά ρίξε μια ματιά στους φίλους σου ... Πάρε ένα ένα τα πρόσωπά τους , απομάκρυνε τα επιφανειακά συναισθήματα και κράτα την αγάπη σου γι αυτούς ...
Τώρα σκέψου : Είναι αμοιβαίο ? Σε αγαπούν όλοι όπως τους αγαπάς?
Κι αν θεωρήσεις πως όλοι νιώθουν όπως κι εσύ , συλλογίσου
Ποίοι απο αυτούς σου λένε κάθε μέρα τα προβλήματα τους?
Τους βρήκες ? Όμορφα !
Τώρα θυμίσου πόσοι απ αυτούς ήταν έκει όταν είχες ένα πραγματικό πρόβλημα ?
όχι δεν μιλάω για τα ερωτικά κι αυτά
Μιλάω για εκείνα τα προβλήματα που σε κάνουν να θλίβεσαι βαθιά και δεν μπορείς να τα κρατήσεις μέσα σου... Αυτά που ούτε στους γονείς σου δεν θα έλεγες γιατί θεωρείς πως αφού δεν είναι στην ηλικία σου δεν θα καταλάβουν...
Πυ βέβαια όλα τα καταλαβαίνουν . Απλά αυτό που εμείς ως παιδιά εκλαμβάνουμε ως " δεν κατάλαβες ποτέ " είναι μια διαφορετική - πιο ώριμη , λιγότερη συναισθηματική- οπτική των πραγμάτων ...
Είναι αυτό που σε ελεύθερη μετάφραση λέμε : Κάποιες φορές το μόνο που χρειάζεται είναι μια διαφορετική οπτική
Μετά απο αυτά ακόμη πιστεύεις οτι υπερβάλλω?
Το πιο σημαντικό είναι να μην φτάνεις να τα σκέφτεσαι όλα αυτά όταν είσαι χάλια ψυχολογικά .. Απασχόλησε το μυαλό σου με αυτά και όταν νομίζεις πως όλα είναι εντάξει ...
Όχι δεν σου λέω να σκέφετσαι αρνητικά πράγματα κάθε μέρα!
Κάθε άλλο!
Μην αφήνεις την αρνητικότητα να σε καταβάλλει ! Δεν την χρειάζεσαι ούτε στο ελάχιστο ...
Απλά αυτό που εννοώ είναι να παίρνεις ως αφορμή τα άσχημα πράγματα που σου συμβαίνουν για να προβληματίζεσαι . Να εξελίσσεσαι διαρκώς μαθαίνοντας απο τα λάθη σου ώστε να μην τα ξανακάνεις !!
Να αντιμετωπίζεις τα πάντα με χαμόγελο μα να μάθεις να χάνεις - να αποβάλλεις τα " τοξικά " της ζωής σου !
Το να χάνεις δεν ειναι πάντα κακό !
Και πάνω απ όλα υπομονή παιδιά ! Πάνω απ όλα να είστε υπομονετικοί !
Να υπομένεις αλλά να ξέρεις τι και για πόσο πρέπει να το κάνεις !
Συχνά η μητέρα μου μου λέει :
Να παρακαλάς το Θεό να μη σου δώσει όσα μπορείς να αντέξεις ! Γιατί δεν ξέρεις τις αντοχές και τα όρια σου αν δεν χρειαστεί να τα δοκιμάσεις στο έπακρο...
Όχι δεν είμαι εδώ ως φανατική πιστή για να σας πείσω να πιστέψετε στο Θεό ή κάτι τέτοιο ...
Απλά σας υπενθυμίζω πόσα πολλά αξίζετε και πόση δύναμη έχετε ...
Να πιστεύεις με όλο σου το " είναι " πως έχεις τρομερές δυνατότητες και ικανότητες !
Και μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει για το αντίθετο!!
You can do anything if you just learn to believe !
Dream it
Believe it
Achieve it
Και το αγαπημένο μου :
If you want the rainbow , you have to put up with the rain ...
Αυτάα τα λίγα απο εμέναα!!!
Ελπίζω μέσα απο αυτές τις περίεργες μου σκέψεις να σας βοήθησα έστω και λίγο !
Έγω νιώθω τώρα που τελείωσε η ανάρτηση πολύ καλύτερα απ ότι ένιωθα στην αρχή !!
Πείτε μου στα σχόλια αν θέλετε να δείτε κι άλλες τέτοιες αναρτήσεις!!
Υ.Γ: νομίζω ο τίτλος με εκφράζει περισσότερο απο κάθε τι άλλο ...
Φιλιά <3